سخنان امیرالمومنین علی (ع) به کمیل بن زیاد درمورد علم
کمیل مىگوید: امیرالمؤمنین على بن ابىطالبعلیه السلام دست مرا گرفت و به سوى قبرستان کوفهبرد. هنگامى که به صحرا رسیدیم، آه پردردى کشید و فرمود:
اى کمیل بن زیاد! این دلها همانند ظرفهاست که بهترین آنها ظرفى است که گنجایش ونگهدارىاش بیشتر باشد; پس آنچه براى تو مىگویم، حفظ کن و به یاد داشته باش; مردم سهگروهند: علماى الهى و دانش طلبانى که در راه نجات دنبال تحصیل علمند و احمقان بىسروپا کهدنبال هر صدایى مىدوند، با هر بادى حرکت مىکنند، آنها با نور علم و دانش روشن نشدهاند و بهستون محکمى پناه نبردهاند.
اى کمیل! علم بهتر از مال است; علم تو را پاسدارى مىکند، ولى تو باید حافظ مال باشى; مال باانفاق کم مىشود، ولى علم با انفاق افزوده مىگردد; دست پروردگان مال به مجرد زوال مال از بینمىروند (ولى شاگردان علم پایدارند).
اى کمیل بن زیاد! شناخت علم آیینى است که با آن جزا داده مىشود و برهمه فرض و لازم است;به وسیله آن انسان در دوران حیات اطاعت فرمان خدا مىکند و بعد از وفات نام نیک از او مىماند;علم حاکم است و مال محکوم و مغلوب.
اى کمیل! ثروت اندوزان مردهاند، در حالىکه ظاهرا در صف زندگانند، ولى دانشمندان تا دنیابرقرار است زندهاند خود آنها از بین مردم رفتهاند ولى چهره آنها در آیینه دلها نقش شده است.